na 800-lecie Zakonu Boże, Ojcze miłosierdzia, który powołałeś św. Dominika na pełnego wiary wędrownego kaznodzieję i głosiciela łaski; wylej na nas Ducha Chrystusa Zmartwychwstałego, abyśmy przygotowując się do Jubileuszu Zakonu, wiernie i z radością głosili Ewangelię pokoju. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. |
Reguła Świeckich Zakonu Kaznodziejskiego w języku polskim
Reguła Świeckich Zakonu Kaznodziejskiego
MY, BR. BRUNO CADORÉ OP CAŁEGO ZAKONU POKORNY MISTRZ I SŁUGA REGUŁA ŚWIECKICH ZAKONU KAZNODZIEJSKIEGO I DEKLARACJE GENERALNE Minęło już ponad trzydzieści lat od ostatecznego zatwierdzenia nowej Reguły Świeckich Zakonu Kaznodziejskiego przez Kongregację ds. Zakonów i Instytutów Świeckich w dniu 15 stycznia 1987 r. (Prot. n. D. 27-1-87) i promulgacji tej Reguły przez generała Zakonu, br. Damiana Byrne’a OP, w dniu 28 stycznia 1987 r. Reguła została uzupełniona przez serię Deklaracji generalnych, promulgowanych przez br. Damiana Byrne’a w dniu 16 lutego 1987 r., oraz licznymi postanowieniami kapituł generalnych i generałów Zakonu w kolejnych latach. Najistotniejszymi z nich były Deklaracje generalne, promulgowane przez br. Carlosa Alfonso Azpiroza Costę w dniu 15 listopada 2007 r. po Międzynarodowym Kongresie Świeckich Zakonu Kaznodziejskiego, który odbył się w marcu 2007 r. w Buenos Aires. Z czasem stawało się coraz bardziej oczywiste zarówno dla Międzynarodowej Rady Świeckich Zakonu Kaznodziejskiego, jak i dla Międzynarodowego Kongresu Świeckich Zakonu Kaznodziejskiego, który odbył się w październiku 2018 r. w Fatimie, że konieczne są pewne niewielkie modyfikacje w Regule, a także nowe wyjaśnienia, które byłyby odpowiedzią na potrzeby fraterni na całym świecie. Dlatego też, wysłuchawszy Międzynarodowej Rady i Kongresu Świeckich Zakonu Kaznodziejskiego, i otrzymawszy zatwierdzenie z Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego z dnia 28 stycznia 2019 r. (Prot. n. D 37-1/96) zmian numerów 20 lit. c i 21 lit. b Reguły - niniejszym PROMULGUJEMY poniższy zmieniony tekst Reguły Świeckich Zakonu Kaznodziejskiego. Jednocześnie PROMULGUJEMY poniższe zmienione Deklaracje generalne wydane przez generała Zakonu. Nowe Deklaracje generalne porządkują na nowo w sposób całościowy treść deklaracji wydanych przez br. Damiana Byrne’a w dniu 16 lutego 1987 r. i przez br. Carlosa Alfonso Azpiroza Costę w dniu 15 listopada 2007 r. Poprzednie deklaracje należy zatem uważać za uchylone zgodnie z kan. 20 KPK. Zmiany w tekście Reguły oraz nowe Deklaracje generalne wchodzą w życie w dniu 24 maja 2019 r., we wspomnienie przeniesienia relikwii naszego świętego Ojca Dominika. Dano w Rzymie, w naszej Kurii Generalnej w Św. Sabinie, dnia 9 marca 2019 r.
br. Bruno Cadoré OP
generał Zakonu br. Jean-Ariel Bauza-Salinas OP sekretarz generalny Reguła świeckich Zakonu Kaznodziejskiego I. - Konstytucja podstawowa świeckich Zakonu Kaznodziejskiego Świeccy w Kościele 1. Do uczniów Chrystusa żyjących w świecie należą zarówno mężczyźni, jak i kobiety, którzy przez swój chrzest i bierzmowanie uczestniczą w prorockim, kapłańskim i królewskim posłannictwie naszego Pana Jezusa Chrystusa. Są oni powołani do świadczenia wśród ludzi o obecności Chrystusa, „aby wszyscy ludzie na całym świecie poznali i przyjęli boskie orędzie zbawienia” (Dekret Soboru Watykańskiego II, Apostolicam actuositatem, 3,3). Świeccy Zakonu Kaznodziejskiego 2. Niektórzy z nich, natchnieni przez Ducha Świętego do życia według ducha i charyzmatu św. Dominika, włączają się do Zakonu według swych własnych ustaw poprzez specjalne przyrzeczenia. Rodzina Dominikańska 3. Tworzą oni wspólnoty i stanowią z innymi gałęziami Zakonu jedną rodzinę (por. nr. 141 KKZ). Specyficzny charakter świeckich Zakonu Kaznodziejskiego 4. Odznaczają się swoistą duchowością i angażowaniem się w służbę Bogu i bliźniemu w Kościele. Jako członkowie Zakonu uczestniczą w jego misji apostolskiej przez studium, modlitwę i głoszenie, zgodnie z warunkami życia ludzi świeckich. Misja apostolska 5. Za przykładem św. Dominika, św. Katarzyny Sieneńskiej i tych naszych przodków, którzy swoim życiem uświetnili Zakon i Kościół, wzmocnieni braterską wspólnotą dają szczególne świadectwo swojej wiary, wsłuchują się w potrzeby ludzi swoich czasów i oddają się służbie prawdy. 6. Zwracają oni szczególną uwagę na cele stojące dziś przed działalnością apostolską Kościoła, szczególnie zaangażowani w okazywanie autentycznego miłosierdzia wobec wszystkich form cierpienia, w obronę wolności i szerzenie sprawiedliwości i pokoju. 7. Natchnieni charyzmatem Zakonu pamiętają, że działanie apostolskie wypływa z bogactwa kontemplacji. Życie fraterni 8. Powinni oni ze wszystkich sił starać się żyć w prawdziwej jedności braterskiej zgodnie z duchem błogosławieństw, wyrażającej się we wszelkich okolicznościach poprzez dzieła miłosierdzia, dzielenie się tym, co mają z członkami fraterni, zwłaszcza z chorymi i ubogimi; przez ofiarowanie modlitw za zmarłych tak aby wszyscy mieli jedno serce i jedną duszę w Bogu (por. Dz 4,32). 9. Współuczestnicząc w apostolacie braci i sióstr Zakonu, członkowie fraterni powinni czynnie brać udział w życiu Kościoła, będąc zawsze gotowymi do współpracy z innymi grupami apostolskimi. 10. Głównymi źródłami, z których świeccy dominikanie czerpią siłę na drodze swojego powołania, jednocześnie kontemplacyjnego i apostolskiego, są:
11. Celem formacji dominikańskiej jest ukształtowanie ludzi prawdziwie dojrzałych w wierze zdolnych do przyjmowania, celebrowania i głoszenia słowa Bożego. Każda prowincja ustanowi w tym celu program:
13. Głównymi źródłami formacji dominikańskiej są:
14. Aby zostać włączonym do Zakonu, członkowie powinni złożyć profesję przez którą zobowiązują się w sposób formalny do życia zgodnego z duchem św. Dominika i przepisami Reguły. Profesja może być czasowa lub wieczysta. Składa się według niżej podanej lub podobnej w swej treści formuły: «Na cześć Boga Wszechmogącego, Ojca i Syna, i Ducha Świętego, Najświętszej Maryi Panny i św. Dominika, ja N.N., przyrzekam wobec ciebie N.N., przełożonego (przełożonej) fraterni NN, i wobec ciebie, NN, asystenta tej fraterni, w zastępstwie generała Zakonu Kaznodziejskiego, że będę żył według Reguły Świeckich Zakonu Kaznodziejskiego przez jeden rok (całe życie)». 15. Fraternia jest właściwym środowiskiem do pielęgnowania i rozwijania w każdym jego powołania. Częstość spotkań zależy od fraterni. Regularne uczestnictwo w nich świadczy o wierności każdego z członków. Przyjmowanie 16. Przyjmowanie nowych członków, przy zachowaniu ustalonych przez Dyrektorium kryteriów co do osoby oraz czasu dopuszczenia, przysługuje odpowiedzialnej osobie świeckiej, która razem z asystentem zakonnym, po decydującym głosowaniu rady fraterni, dokonuje obrzędu przyjęcia według rytu określonego w Dyrektorium. Profesja 17. Po okresie próby, określonym przez Dyrektorium, i po pozytywnym głosowaniu rady fraterni, odpowiedzialna osoba świecka, wraz z asystentem zakonnym, przyjmuje profesję czasową lub wieczystą. Jurysdykcja Zakonu i autonomia fraterni 18. Fraternie świeckich podlegają jurysdykcji Zakonu, cieszą się jednak autonomią przysługującą świeckim i rządzą się samodzielnie. Zarządzanie w całym Zakonie 19. a) Generał Zakonu, jako następca św. Dominika i głowa całej Rodziny Dominikańskiej, stoi na czele wszystkich fraterni na świecie. Jest odpowiedzialny za zachowanie nienaruszonego ducha Zakonu we fraterniach, wydaje konkretne przepisy, stosowne do czasu i miejsca oraz troszczy się o dobro duchowe i gorliwość apostolską członków. b) Promotor generalny jest zastępcą generała wobec wszystkich fraterni i przedstawia ich propozycje generałowi lub kapitule generalnej. Zarządzanie w prowincjach 20. a) Prowincjał jest zwierzchnikiem fraterni działających na terenie jego prowincji i, za zgodą ordynariusza miejsca, zakłada nowe fraternie. b) Promotor prowincjalny (brat lub siostra) zastępuje prowincjała i jest pełnoprawnym członkiem rady prowincjalnej świeckich. Ustanawia go kapituła prowincjalna lub prowincjał ze swą radą po zasięgnięciu opinii rady prowincjalnej świeckich św. Dominika. c) Na terytorium prowincji powinni być ustanowieni: przełożony prowincjalny i rada prowincjalna świeckich, wybierani przez fraternie i działający według przepisów określonych przez Dyrektorium. Zarządzanie we fraterniach 21. a) Fraternią lokalną rządzi przełożony wraz z radą, na których spoczywa pełna odpowiedzialność za kierowanie i administrowanie. b) Przełożony i rada wybierani są na określony czas i w sposób ustalony przez dyrektoria prowincjalne. c) Asystent zakonny (brat lub siostra) wspomaga członków w sprawach doktrynalnych i w życiu duchowym. Jest on mianowany przez prowincjała po zasięgnięciu zdania promotora prowincjalnego i miejscowej rady świeckich. Rady narodowe i międzynarodowe 22. a) Gdy na terytorium jednego kraju istnieje kilka prowincji Zakonu, można powołać radę narodową według norm określonych przez dyrektoria partykularne. b) Jeżeli uznano by to za pożyteczne, można w podobny sposób powołać radę międzynarodową, zasięgnąwszy wcześniej opinii fraterni całego Zakonu. 23. Rady fraterni mogą wysyłać postulaty i prośby do kapituły prowincjalnej braci kaznodziejów, rady prowincjalne i narodowe zaś - do kapituły generalnej. Na te kapituły niech będą chętnie zapraszani niektórzy odpowiedzialni z fraterni w celu omówienia spraw dotyczących świeckich. Ustawy rządzące fraterniami 24. Na ustawy własne fraterni świeckich św. Dominika składają się:
W ten sposób zachowywanie Reguły będzie łatwiejsze i będzie przynosić większe owoce duchowe.
Dano w Rzymie, w naszej Kurii Generalnej w Św. Sabinie, dnia 9 marca 2019 r. br. Bruno Cadoré OP generał Zakonu br. Jean-Ariel Bauza-Salinas OP sekretarz generalny |